اسلینکاچو ( Slinkachu )

» جهان در حال رفتن به سمت نابسامانی و خرابی است. شما هر روز در روزنامه ها درباره آن می خوانید . . . روزهای خوب قدیم خیلی وقت است گذشته اند و تنها چیزی که باید منتظرش بمانیم کاهش پایداری است  که منجر به آخر الزمان اجتناب ناپذیری می شود . . . اما نگرانی های آنی بیشتری برای ما وجود دارد، چون قطار دیر کرده و ساعت 8:45 دقیقه صبح است. کودک تمام شب بیدار بود و بچه ها در حال تعطیل شدن از مدرسه هستند. نامه های بانک در حال جمع شدن هستند، و هنوز باز نشده اند. » اینها سخنان اسلینکاچو، هنرمند ساکن لندن هستند: تفکر پشت «پروژه مردم کوچک»“The Little People Project”. «همه این نمایش ها واقعی هستند، این خبر واقعی است . . . با وجود همه اختلافات بین ما ، این همان چیزی است که ما ، «مردم کوچک» را متحد می کند. «

جیلیان ورینگ ( Gillian Wearing )

هنرمند بریتانیایی جیلیان ورینگ، به دلیل تلاش در مستند کردن اعترافات افراد عادی مشهور است. این جذابیت برای او از زمانی آغاز شد که از دانشگاه گلداسمیتس لندن (Goldsmiths, University of London) فارغ التحصیل و با یک دوربین به خیابان های پایتخت رفت. نتیجه آن یک مجموعه سمبولیک شد با هدف “ نشانه هایی که می گویند تو چه چیزهایی می خواهی به دیگران بگویی، نه نشانه هایی که می گویند دیگران چه می خواهند تا تو بگویی »  که  کار حرفه ای ورینگ با آن آغاز و در برنده شدن جایزه ترنر (Turner Prize) در سال 1997 نقش داشت.

لوئیس مولینا پانتین ( Luis Molina-Pantin )

سوزان سانتاگ، خردمند، فیلم ساز و نویسنده آمریکایی در کتاب خود با عنوان درباره عکاسی (۱۹۹۷) نوشته است : » گردآوری عکس ها گردآوری جهان است . . . عکس ها واقعا تجربه شده اند، و دوربین یک سلاح ایده آل برای فهم آن حالت اکتسابی است”. لوئیس مولینا پانتین هنرمند ونزوئلایی، جهان را از طریق عکس گرفتن جمع آوری می کند. او همچنین به عنوان یک باستان شناس شهری توصیف می شود و همچنین یک قوم شناس پرشور و آرشیو فرهنگی. با این حال، او از رویدادها یا تجربیات به اندازه اشیاء عکس نمی گیرد. همانطور که در اطراف شهر کاراکاس زندگی می کند، از دوربین خود برای جمع آوری تصاویری از «نمونه های» مختلف استفاده می کند که توجه او را جلب می کنند.

کاسیو واسکنسلوس ( Cassio Vasconcellos )

کاسیو واسکنسلوس متولد و بزرگ شده شهر Paulistano است، او خودش را مانند یک شهر توصیف می کند که از عقده های رابطه ی عشق و نفرت در شهر Paulistano آفریده شده است.

سائوپائولو از جولیو بیتن کورت (Julio Bittencourt)

برای مجموعه In a Window of Prestes Maia 911 Building” (2006–08)“، هدف از روز اول این بود که سعی کنیم تا یک ساختمان به یک روش غیر معمول بسازیم، همانطور که شما از بیرون می بینید.

آنا کارولینا فرناندز ( Ana Carolina Fernandes )

عنوان مجموعه عکس Mem de Sá 100 یک آدرس در لاپا (Lapa) است، یکی از همسایه های شهر ریو دو ژانیرو که به زندگی شبانه اش مشهور است  .این نام  به خانه لوانامونیز (Luana Muniz) اشاره دارد، یک ترنس (افرادی هستند که دارای هویت جنسیتی متناقص از روح و روان خود هستند) است که در کلبه ای محلی کار می کند و دارای تأثیر قابل توجهی در جامعه اطرافش است .

او  اتاق های زیبا، بزرگ و خانه های هرزه رو را به همکاران و دوستان خود اجاره می دهد . لوانامونیز که یکی از دوستانش عکاسی برزیل به نام آنا کاریولین فرناندز است را به  Mem de Sá 100   دعوت می کند. برای دوسال آنها با هم زندگی می کردند و از میان قاب لنز فرناندز، آنها در حال رفت و آمد و انجام نمایش های مختلفی بودند که در خانه صورت می گرفت.

جولیو بیتن کورت (Julio Bittencourt)

معروفیت جهانی شهر ریو دو ژانیرو در زندگی خیابانی آن آنقدر نیست که زندگی ساحلی آن؛ ازدحام جمعیت، بدن های پوشیده با خطوط باریک بیکینی ، با ناز و تکبر قدم زدن ها و پرستش کردن خورشید. با این حال، ساحل، این تصاویر را در صورت وجود، با تعدادی از گردشگران  به ما نشان  می دهد.

کلودیا جگواریب ( Claudia Jaguaribe )

ریو دو ژانیرو اغلب به عنوان مکانی بین کوه و دریا توصیف می شود: یک محور که در آن برج ها و شهرک های عمودی زیاد می شوند. رنگ های درخشان جواهرات و جزئیات فوق العاده واقعی، برای ایجاد یک زیبایی شناسی گمراه کننده ترکیب شده اند.

ادی هیروز ( Edi Hirose )

لیما، پایتخت پرو، از مکانهایی در جهان است که سریعا در حال گسترش است.این شهر با جمعیتی نزدیک به نه میلیون نفر،  دارای یک سوم مساحت کل پرو است و رتبه پنجمین شهر بزرگ آمریکا را دارد.