بنده معتقدم، هنوز دیر نشده تا تک تک شما انسان ها به حد و مرزهای ستمگری، تغییر در شیوه اندیشیدن و سبک زندگی خود فکر کنید. شما حق زندگی خانواده شتری من را از آنها گرفتید، آنها را زندانی و سلاخی کردید، سپس آنها را به صورت کباب و خورشت خوردید.
هم اکنون در حال زندانی و کشتن یکدیگر هستید. آیا نمی بینید روزانه حق زندگی چند انسان در ایران، پاکستان، فلسطین، چین، کنیا و چندها هزار موجود روی این کرده زمین به وسیله شما انسان ها گرفته می شود؟ آیا هنوز می خواهید همینی که هستید باشید یا به ورژن بهتری از خودتان فکر می کنید؟
روز نوشت های یک شتر
۱۴۰۳-۰۲-۰۶
Aref Khodabandeh 
بیان دیدگاه